* سرمایهگذاری برای تولید
سرمایهگذار و کسانی که امکان دارند، بایستی سرمایهگذاری کنند. بنده
میشناختم افرادی را که میتوانستند پولشان را ببرند در بخشهای پردرآمدی که
غیر تولیدی است صرف کنند، نکردند؛ گفتند نمیکنیم؛ میخواهیم به کشور خدمت
کنیم؛ آمدند در تولید سرمایهگذاری کردند، با سود کمتر، درآمد کمتر؛ برای
خاطر اینکه فهمیدند کشور احتیاج دارد؛ خب، این عبادت است. سرمایهگذاری که
فکر نیاز کشور را میکند و پول را نمیبرد در راه دلّالی و کارهای پردرآمد و
مضرّ برای کشور صرف کند و میآید صرف میکند در سرمایهگذاری، این کارش حسنه
است، بنابراین سرمایهگذار نقش دارد.
محکم کاری در مسائل گوناگون کاری
کارگر درستکار نقش دارد. کارگری که سختیهای کار را تحمّل میکند - کار سخت
است دیگر؛ کار جسمانی یکی از امور سخت در زندگی است - کارگری که عمر خود
را، وقت خود را، نیروی خود را صرف میکند تا کار را تمیز از آب دربیاورد،
دارد عبادت میکند؛ این حسنه است. من مکرّر در این دیدارهای با شما عزیزان،
این روایت را از قول پیغمبر اکرم نقل کردهام که: رَحِمَ اللهُ اِمرَأً
عَمِلَ عَمَلاً فَاَتقَنَه؛ رحمت خدا بر آن آدمی که کاری را که انجام
میدهد، محکمکاری میکند؛ چه در کار صنعتی، چه در کار کشاورزی، چه در مسائل
گوناگون کارگری؛ وقتی کار متقن و محکمکاری شد، محصولْ تمیز از آب درمیآید، محکم از آب درمیآید. این هم نقش کارگر. این هم میشود عبادت.